Stella Dechen y Alexander Khawa

Stella Dechen nació el 14 de enero de 2011, Alexander Khawa nació el 9 de enero de 2013 ambos provienen de una mezcla peculiar entre Islandia, España y el Tíbet.
Mami y Papi intentarán ir recopilando anecdotas de nuestra vida aqui y allá....

Saturday, December 17, 2011

Operación destete cancelada! Teteando con una destetada ;)

Millones de gracias a todas aquellas que con vuestras experiencias me ayudasteis a encontrar mi propia respuesta a esta situación, quizás este post le sirva algun dia a una mami que se encuentre en la misma situación que yo.
Soy una persona muy extremista y gracias a estas noches en vela me he dado cuenta que no se puede ser asi. Antes de que naciera mi pequeña Budda no sabía que iba a dar pecho o biberón, por alguna razon ni me lo había planteado y lejos de una mano amiga que me aconsejara en el pais del hielo... cayó un angel del cielo, una comadrona que me ayudo en el parto, que me puso a Stella en el pecho y que vino a casa durante las primeras semanas para apoyar y mostrarme como colocarla...
Me considero afortunada y si es verdad tuve grietas, una pequeña mastitis y mil cosas más pero si ella no hubiera estado junto a mi, le hubiera acabado dando un biberón.
Por eso tengo la humilde opinión de pensar que la mayoria de mujeres que no dan el pecho es por falta de apoyo o por falta de información y ademas por que el permiso de maternidad es muy corto y entiendo que debe ser muy duro pasar unos primeros meses de pecho muy duros para luego tener que ir destetando...
Pero a lo que iba...
La razon por la cual quise destetar a mi pequeña fue por que yo creía que sus despertares nocturnos iban relacionados con el pecho y ademas de eso por una razon muy superficial: se me esta cayendo el pecho.
En cuanto a los despertares nocturnos, es cierto que si Kunsang duerme entre nosotras ella se despierta menos, me da la impresión que los bebes teniendo un instinto tan primario si tienen el pecho cerca, van a a querer succionar con más frecuencia.
No es una question de hambre, es algo mucho más profundo (protección, afecto, roce...) por lo tanto por mucho que le de cena en abundancia la cosa no ha cambiado.
Antes de ayer la cosa estaba asi, Kunsang con ella que lloraba sin parar y yo detras de una puerta mirando con el corazón encogido NO PUEDE SER!!!
Negar querer darle el pecho por no poder dormir tanto como me gustaria es puro egoismo, en el momento que decidí ser madre también decidía aceptar que no dormiría, que se me caeria el pecho y mil cosas más, pero a cambio tendría fruto de mi y del hombre que más quiero del mundo.
Escribo esto no unicamente para agradeceros el apoyo, o para ayudar en un futuro a una madre en mi situación , sino para que TÚ mi pequeña Budda un día veas que tu madre no sabía mucho de estas cosas y a veces la cagaba por puro egoismo, pero luego comprobaba y se dejaba llevar por ti.

16 comments:

  1. Que bonito Erna....me alegro que hayas tomado esa decisión!!....un besote

    ReplyDelete
  2. Doncs jo penso que t'has de cuidar una mica i que no és qüestió d'egoisme, sinó també d'estar tu mínimament descansada per afrontar el dia amb un somriure i energia suficient per seguir el seu ritme. Però també entenc perfectament que no vulguis que la nena plori o passi un mal moment. Una abraçada

    ReplyDelete
  3. Jeza Bel: muchas gracias, vamos a ver cuanto me dura la decision ejejjee

    MamaModerna: tens tota la raó hai de cuidarme i estar descansada per aixo ara el pare dorm al mig i quan es desperta la petita Budda, primer intentem ferli dormir sense pit i si es desperta del tot, llavors si, pero amb aquest canvi jo dormu millor ;)

    ReplyDelete
  4. Me alegro de que estés más tranquila y hayas tomado esa decisión.
    A veces no es fácil, pero siempre llegan momentos más relajados.
    Besitos

    ReplyDelete
  5. Sigh....quina ort te la oeyita budha, de tenir una mare que escolta per damunt de tot el seu cor.
    La criança son uns nys dificils, intensos, pero com tot, acaben passant i el mes important, es que no tornen. El que sembres ara en els teus fills ho recolliras despres.

    :)

    Anims!

    ReplyDelete
  6. Muchísimo ánimo!!!!La decisión es vuestra! Me parece estupendo. Po lo de las tetas te digo, yo siempre he pensado que de momento vamos con nuestras "rocks in socks", jajaja, yo he pensado que cuando termine de tener churumbeles ya nos arreglaremos. La verdad es que te entiendo porque mis tetas eran "mi tesoro", luego fue el de Nora.

    Yo no podía más durmiendo 3 horas intermitentes. Me cndicionaba mi relación con Nora, me pasaba el día como una zombie (lo de las tetas ya lo tenía asumido y cuando dejas la teta se vacían un poco y luego vuelven a una nueva normalidad, no te preocupes) pero el cansancio me podía.

    La decisión es de cada una, así que si va mejor la cosa poniendo a Kunsang entre las dos y te ves con fuerzas renovadas, genial. Un besote!!!!!

    ReplyDelete
  7. A mi mediana le quite el pecho porque necesitaba dormir por las noches, pasabamos unas noches malisimas... qué conseguí?? nada... hasta los 18 meses me pedia un biberon a media noche, hasta que de momento, de un dia para otro, dejó de pedirlo y durmio de tirón... En cambio mi pequeña tomando pecho dormia toda la noche... esta claro que cada bebe es un mundo....

    ReplyDelete
  8. Hola Erna,
    He estado unas semanas de “vacaciones blogueras” y hoy al ponerme al día he visto tus post de la “operación desdete”.
    Solo decirte que me ha servido de mucho tanto tu post como los comentarios.
    Nené tiene casi un año y aunque no tenemos intención de destetarle por el momento, la verdad es que hay días que se me hace muy cuesta arriba esto de darle de mamar 6 veces por noche( o de tenerlo pegado toda la noche como esta última semana que ha estado enfermito)
    Estábamos empezando a pensar que estábamos “haciendo algo mal” y ya he visto que no somos tan “raros” ¡qué alivio! ;-)
    Ya sé que no se trata de darle más cena, que es cuestión de consuelo, así que la próxima semana, aprovechando que estamos de vacatas seguiremos uno de los consejos y probaremos que nené duerma junto a su papá a ver si de esta manera no se despierta taaan seguido y podemos descansar más, que también es muy importante.
    Me alegra que hayas encontrado tu solución después de haber probado distintas opciones.
    Creo que Pequeña Budha, cuando sea mayor estará de acuerdo conmigo en que te has arriesgado para intentar estar mejor y has sido superhonesta contigo y con ella.
    Abrazos tete

    ReplyDelete
  9. Penso que has fet bé, poc a poc ho aniràs veient.
    I, com ja et vaig dir, aviat arribarà el moment en que dormirà més hores. Ara, encara no és el seu moment. Encara et necessita més.
    Ànims!

    ReplyDelete
  10. Carol: la verdad es que la incertidumbre se hace mucho más facil cuando estais vosotras y me chivais un poco el futuro jijiji.

    ReplyDelete
  11. Sandra Duran: tens tota la raó i encara que no recollim res crec que limportant es escoltar la petita veu de linterior que et diu el que realment has de fer , jo ara em sento be amb mi mateixa ;)

    ReplyDelete
  12. Madi: guapa gracias por tus consejos, la verdad es que estoy deacuerdo con lo del cansancio, supongo que con el tiempo encontraremos el equilibro que pequeña y budda y yo necesitamos: equivocandonos llorando, sonriendo en esta experiencia que es un mundo a ciegas pero con la mejor de las intenciones ;)

    ReplyDelete
  13. Irene:cuanta razón tienes!! cada bebe es un mundo y por eso utilizar el blog como consejero de los diferentes mundo es muy efectivo ejejje. Yo la quería destetar porque se despertaba de noche, pero despertarse... se despierta más sin teta... lo bueno es haber probado y haber encontrado el camino del medio, que papi duerma entre nostras ;)

    ReplyDelete
  14. Magia: Wlcome Backk home!!! Me alegro que te haya servido este post y las aportaciones de nuestras compis, ya hacía tiempo que lo quería hacer pero me daba miedo ;(
    También que al ser mamis primerizas nos cuesta un poco más ceder ante muchas situacion, yo lelvo a la pequeña budda cargada todo el dia, le doy el pecho cuantas veces quiere y bueno a veces me da la sensación de que creo demasiada dependencia, pero no puedo decir no a segun que cosas y bueno tampoco es que nuestros peques tengan 12 años no estamos fuera de ningun limite y aunque lo estuvieramos , al fin y al cabo los limites los marcas nuestros peques ;)

    ReplyDelete
  15. Onavis: i gracies a tu per les aportacions, jo tambe crec que li donare una mica mes de marge pero poder daqui a dos o tres mesos ho intentare de nou si em trobu molt cansada, llavors et tornare a demanar consell jijiji un peto guappaaa

    ReplyDelete
  16. No lo dudes no te arrepentiras.
    Un placer.
    Encantada :D

    ReplyDelete